4 yaşında yeğenim var, babası 1 hafta önce öldü, bazıları ona babasının çalışmaya gittiğini bazıları da evdeki kalabalığın düğün olduğunu söylemişler ben ona herşeyi anlattım. Ölmenin ve yaşamın ne olduğunu anlayabileceğini düşündüğüm bir tarzda anlattım, o gün erken saatte uyudu, gece uyandı eline ne geçerse etrafa fırlattı çok sinirliydi, babasının geri dönmeyeceğini kabullelenmiyor. Uşak'ta pedagog bulamadığım için buraya yazıyorum.Ölümü anlatmam doğru mudur? tepkileri sizce nasıl olabilir? onu babasının mezarlığına götürüp olayı somutlaştırmak doğru olur mu, ayrıca pedagog desteği alsak terapi süreleri ne kadar uzun olur? İstanbul a götürebiliriz, şimdiden teşekkürler.)
öncelikle baş sağlığı dileklerimi iletmek isterim.yeğeninizle ölüm hakkında yaptığınız uygun bir konuşma herzaman için ona yardımcı olacaktır.yanlış şeyler söylemek çocuğa daha büyük zararlar verebilir.baban işe gitti,adda gitti, gelirken sana oyuncak alcak gibi vs. söylenen olmıcak telkinler çok zararlıdır.dediğiniz yaştaki bir çocuğa bizim anladığımız anlamda, tarifte ölümü anlatamayız.ama artık yanımıda olmayacak,ama biz onu hep seveceğizgibi sözler uygun olabilir.çok sıklıkla nereye gitti,ne zaman gitti,ne zaman gelecek gibi sorular soracaktır.bu sorulara doğru ama kısa ve net cevaplaar verilmelidir.uzaklara gitti,uzun bir uykuya daldı gibi telkinler cocukların kafalarını karıştrabiler.ölümün canlıyken yapacaklarımızı yapamayacağımı anlatmak olabilir.ama tavsiyem mutlaka pedegoga gidiniz o size bir yol haritası çizecektir. saygılarımla
uşakta bir çocuk gelişimi öğretmeni/uzmanı vardır mutlaka. okul öncesi kurumlarda. onlardan da yardım isteyebilirsiniz.
Merhabalar, başınız sağolsun. Çocuga ölümün doğal bir süreç oldugunu çocuga en yakın kişi kim ise, (anne), oldukça dogal bir biçimde söylemeli. Dogrusu bu konuyla ilgili en dogru yaklaşım susam sokagı programında manavın ölümü üzerineydi. Bir süre üzülmesine, yasını yaşamasına izin verin. Çocugunuza bol bol sarılın, çocugunuz regrese olabilir (yani yaşından daha kücük davranışlar sergileyeb,ilir). Çocugunuz, mümkün oldugunca çabuk bir şekilde eski rutin yaişamına geri döndürülmelidir. Kreşe gidiyorsa kreşe gitmeli, düzenli parka götüren kişi kaybettiği babasıysa, bunun yerine bir başkası götürmeli, çocugun yaşamının minimal düzeyde değişecegi mesajı verilmelidir. Kendi üzüntünüzü de çocugunuzla paylaşabilirsiniz, bu süreçte üzüntünün normal bir tepki oldugunu bildirmelisiniz. >>>>>>>>> Ben, her kayıp yaşayan kişinin terapiste ya da pedagoga başvurmasının gerekli oldugunu düşünmüyorum. İnsanların ölümden sonra yas tepkisini doğal bulurum ve özellikle de çocukların bu sürecin üstesinden gelme konusunda cok daha esnek başaçıkma kaynakları oldugunu düşünürüm. Ancak 3 aydan sonra sıkıntılarda azalma yoksa, o durumda bir uzmana başvurulabilir. Esenlikler dilerim. >>>>>>>>> Ayrıca blog sitemdeki YAS isimli yazmı okumanızı tavsiye ederim. (http://klinikpsikolog.blogcu.com/)