İyi çalışmalar, ben 46 gün önce sezeryanla doğum yaptım. Bir oğlum oldu, bebeğe bir türlü alışamadım, ona bakmak çok zor geliyor, sorumluluğu beni korkutuyor, çok yoruluyorum, bebeğimi sevmek bile içimden gelmiyor, eve kapanıp kalmışım gibi geliyor ve bunun tek sorumlusu olarakta bebeğimi görüyorum, uykusuzluktan ölüyorum ama bebek her an uyanacak kaygısıyla bir türlü uyuyamıyorum, içimde sürekli bir kaygı var ve bu kaygıdan kurtulamıyorum, yatınca kalbim hızlı hızlı çarpmaya başlıyor ve uyuyamıyorum o halde uyusam bile uyanınca kendimi çok kötü hissediyorum, bazen aklımdan kendime ya da bebeğe zarar vermek bile geçiyor, sizce tedavi görmeli miyim? bebeğimi emziriyorum, bu dönemde kullanabileceğim anti depresan var mı? şimdiden teşekkür ederim.)
Merhabalar, dogumdan sonra annelerde 1) doğum sonrası hüznü, 2) doğum sonrası depresyonu, 3) doğum sonrası psikozu. görülebilir. Postpartum depresyon, dogumdan sonra ilk yil içinde görülebilen, kendini üzgün, endiseli, umutsuz ve yalnz hissetme gibi duygularla karakterize bir durumdur. Bu durum dogum sonu dönemde görülen annelik hüznü gibi, kısa süreli ve geçici degildir. Postpartum depresyon uzun yllar sürebilir veya dogum sonrası psikozuna dönüsebilir. O yuzden... Bir uzmana, klinik psikologa veya psikiyatriste basvurmanızı öneririm... Esenlikler...
Merhaba yaşadığınız durum postpartum depresyon yani lohusalık depresyonudur. lohusalık depresyonu her kadında görülür ama dereceleri farklılaşir. bazı kadınlar daha yoğun yaşarken bazı kadınlar daha hafif yaşar. Özellikle bebeğin ilk yılı anne için çok zor geçer. Geceleri sık sık uykudan uyanıp bebeği beslemek gerekir. Bebeğin ihtiyaçlarını ifade demiyor oluşu tecrübesiz annenin işini daha da zorlaştırmaktadır. Bir de doğum sonrası hormon seviyelerinde ani değişme olması depresyonun ortaya çıkışını kolaylaştırmaktadır. Daha önce geçirilmiş depresyon öyküsünün olması yine daha önceki doğumları takiben depresyon geçirmiş olmak depresyon riskini artırmaktadır. bu dönemde kadına eşin ve yakın ailenin desteği çok önemlidir. şuan yaşadığınız duygular çok normal dediğim gibi her kadın yaar bu duyguları bu yüzden kendinizi suçlamayın, kızmayın , iyi bir anne olmadığınızı düşünemeyin. zamanla herşeyin yoluna girceğine inanın. zamanla anneliğe alışabileceğinize inanın ve bunu kendinize telkin olarak sık sık söyleyin. Sorununuz eğer doğumdan itibaren artarak devam ediyorsa mutlaka ilgili bir uzmanla irtibata geçmeniz gerekir. Saygılarım Psk Esra Bayraktar 0555 624 1777
Merhabalar, kaygı düzeyiniz yüksek olabilir. ansiyete belirtiine benziyor anlattıklarınız. ansiyete ile bilrikte obsessif yani takıntılı düşünceler başlamış. Bu konuda mutlaka bir psikolojik destek alamalısınız. Sevgilerle,