Benim rahatsızlığım 19 yaşında başladı, şuan 25 yaşındayım. 19 yaşındayken sosyal fobi rahatsızlığım vardı, bu rahatsızlığı ne kadar uğraştıysam aşamadım, psikiyatri doktorlarına gittim, ne kadar ilaç kullandıysam geçiremedim, kendimi sosyal ortamlara girerek zorladım ama yine de başaramadım, bir iş yerinde çalışıyordum, bu hastalık işimi de etkiledi ve işi bıraktım, rahatsızlığım çok ileri derecelere ulaştı, sadece ailemle konuşabiliyordum, dışarıya çıkınca tanıdık birini görürsem yolumu değiştirip görmemezlikten geliyordum, kaçıyordum. 1 yıl boyunca sadece evimde yaşadım, sadece ailemle konuşabiliyordum, kendimi eve hapsettim. 1 yıl sonrasında bende çok kötü psikolojik rahatsızlıklar ortaya çıkmaya başladı. 1 yıl önce ben hem üniversitede okuyup hem çalışıyordum, hastalıktan dolayı hem okulu bırakıp hem işi bırakınca çalıştığım dersleri bıraktım, hepsini terk ettim, bir de işimi bırakınca beynimde uğraşacak bir şeyim kalmayınca beynimde rahatsızlıklar çıkmaya başladı, beynimin içi boşalıyormuş gibi hissediyordum. 1 yıl boyunca hiçbir iş yapmadan, hiçbir şeyle uğraşmadan duruyordum, beynimin içi boşalıyormuş gibi, beynimde çok kötü rahatsızlıklar çıkmaya başladı, kimseyle görüşmediğim ve kendimi eve hapsettiğimden dolayı olduğunu düşündüm, hava kapalı olunca benim vücudum da kararıyor sanki, siyah bir kara örtü üzerimi kaplıyormuş gibi oluyordum, bu kararmanın içinde kayboluyormuş gibi oluyordum, bu 1 yıl, kendimi eve hapsettiğim yıl dışarıya çıkınca yolda tanıdık birini görünce yolumu değiştiriyordum, yalnız geziyordum, her sabah çıkıp akşama kadar boş boş sokaklarda, çarşılarda gezip eve geliyordum, kimseyle görüşmeden, sadece eve gelince annem ve babamla görüşüyordum, bir gün beynimde gözlerime gezdiğim yerlerin görüntüsü gelip beynimin içini kaplıyordu, çok acı çekerek yaşıyordum, anlayamadığım olaylar oluyordu beynimde, böyle rahatsızlıklar geçirince sosyal fobi rahatsızlığından kurtulmam gerektiğini düşündüm, kendimi çok zorladım ama bir türlü rahatsızlığı yenemedim, yenemediğim için ne bir işe başlayabiliyordum ne de okumaya gidebilirdim ve bu hastalığı yenemeyeceğimi düşündüm, hayatımın bu şekilde gitmesi imkansızdı, kendim çok büyük bir sıkıntıya girdim, bu girdiğim sıkıntıyı travma olarak düşünüyorum, travmanın açıklamasına baktığımda şöyle yazıyor, kişinin başa çıkma yeteneğini aşan olaylar olarak yazıyor tanımı bende, bir de bu rahatsızlıktan dolayı ağır depresyon vardı, çok büyük, ağır bir travmaya girdim, bu ağır travma sıkıntısı sırasında beynime ve gözlerime sanki bir şeylerin girdiğini hissettim, sıkıntı çekerken gözlerimin içine bir şey doluyormuş gibi oluyordu, beynimin içini görüyormuş gibi oluyordum, beynimin içinde bir boşluk oluşuyor, o boşluğun içine girip ölecekmiş gibi oluyordum, bu gözlerimin içine ve beynimin içine giren şeyler beynimdeki boşluğu kapattı, aynada gözlerime bakınca gözlerimin üzerinde ayrı bir tabaka görünüyor, gözlerime giren şeyler neyse, gözlerime sanki çatal, bıçakları sokup ayırıyormuş gibi acı veriyor, bu sürekli olmuyor, arada sırada oluyor, sonra geçiyor ama geçince de gözlerimde bir baskı hissediyorum, sanki gözlerimi birisi eliyle tutup sıkıştırıyormuş gibi oluyor, beynimin içinde de bir baskı hissediyorum, beynimin ortasında sanki büyük bir taş varmış gibi hissediyorum, her gün acı çekerek yaşıyorum, gözlerimdeki bu baskı artıyor, gözlerim patlayacakmış gibi, birisi asılıyormuş gibi hissediyorum, gözlerimde korku hissediyorum, beynim çöküyormuş gibi oluyor, bu sıkıntıların ağır travma geçirdiğim için olduğunu düşünüyorum, ne kadar psikiyatri, nöroloji doktoruna gittiysem geçmedi ama bu büyük travmayı geçirdikten sonra sosyal fobiyi yendim ama bu gözlerimdeki ve beynimdeki rahatsızlıklar kalıcı oldu, geçmiyor, geçirdiğim bu büyük travmadan oluğunu düşüyorum, ne olur bana yardım edin.