Merhabalar, ben 4 yıllık evliyim, evlenmeden önce hiç kıskançlık gibi bir huyum, hiçbir şeye karşı yoktu, evlendiğimiz ilk günden beri eşimi aşırı kıskanıyorum. 4 yıldır hemen hemen hergün benim kıskançlığım yüzünden kavga ediyoruz, çok şükür eşimin aldatma gibi hiçbir şeyini yakalamadım ama açık bayanlara tv'de olsun, gazetede olsun, yolda, internette olsun gözünün ucuyla bile bakmasına çok kızıyorum, hemen tepki veriyorum, niye baktın, niye görünce kafanı çevirmedin, ya da kanalı değiştirmedin diyorum, bir yere gidiyor geliyor, baktın mı, gördün mü diye bir sürü soru soruyorum, o da sürekli bana kızıyor, illa ki görüyorum, önüme çıkıyor ya da tv'yi toplulukla izlesin, açık bayanlar çıksın, herkes bakıyor, kimsenin eşi birşey demiyor da sen neden beni yönlendiriyorsun, sen de onlar gibi ol diyo, ben çocuk değilim, yetişkinim diyor ama benim için başka bayana bakması bile bir aldatmak gibi, bu durumu yenemiyorum, etrafımdaki herkese kendini haklı çıkarmak için kavga nedenimizi anlatıyor, kimse bana hak vermiyor, erkektir, bakar, bakmayan yoktur gibi hep eşimi savunuyorlar, kimse benim arkamda değil, kendi annem bile baban da bakıyordu, eline ne geçecek diyor, bazen düşünüyorum, hak verir gibi oluyorum ama herhangi bir durumda yine aynı tepkiyi veriyorum, yine aynı öfkeye kapılıyorum ve yine kavga ediyoruz, artık mutlu olmak, bu durumu yenmek istiyorum, eşimle durumu güzelce paylaşıyorum, paronayak oldum, tedavi olmam lazım, bir psikolağa ya da beraber evlilik terapistine gidelim diyorum, hiçbir şekilde izin vermiyor, kendi ayrı param da yok, internetten de yardım alamıyorum ama böyle gidersem evliliğimin yıkılmasından çok korkuyorum çünkü artık eşim nefes alamadığını, kapının orada olduğunu söylüyor, bana el kaldırıyor, tokat atmaya başladı, artık beni sevmediğini düşünüyorum, ben onu o kadar severken, ben de sürekli güzellikle anlatıyorum, bu konuda hassasım, lütfen sen de biraz anlayışlı ol diyorum, ben buyum, 35 yaşına gelmişim, bana çocukmuşum gibi müdahale etme diyor, ben de, evliyiz benim de isteklerim var diyorum, anlamıyor, ayrılırsak olan sana olur, çocuklu bir adama gidersin, bana hiçbir şey olmaz diyor, bir de kas hastası bebeğimiz vardı, kaybettik, etrafımdaki herkesin bebeği var, onları görünce üzülüyor, ikinci çocuğu da henüz düşünemiyoruz, kalıtsal hastalık, diğerleri de olur diye, tedavilerin cevabını bekliyoruz, bu sefer yine aklımdan geçiriyorum, başkalarına bakar mı diye, oysaki eşim beni sevdiğini hep belli eder, kıskançlığın olmasa çok mutlu olacağız der, başka sorunumuz yok der ama ben elimde olmadan hala kıskançlık yapmaya devam ediyorum, bu işin içinden çıkamıyorum, yardımlarınızı bekliyorum, neler tavsiye edersiniz?
Merhaba Sebile,
Sevginin, saygının ve güvenin başat olduğu durumlarda ancak mutlu bir beraberlik kurulabilir. Bu mutluluğun sürdürülebilmesi için de çiftlerin iletişimlerinin sağlıklı olması gerekir.
Kıskançlığının farkındasın, yaşam kalitenizi düşürdüğünü söylüyorsun. Kıskançlığını problem olarak görüyorsun ve üzerine düşeni yapıp ilişkinizi güçlendirmek için eşine -bin bilsek de bir bilene daha danışalım, uzman desteği alalım- demişsin. Başka pencerelerden de durumunuzu görmek istemişsin. Bunlar eşine duyduğun saygının, ilişkinize verdiğin önemin göstergeleridir.
Kurslara gidiyoruz, sınavlara giriyoruz, sicil, sağlık raporları alıyoruz; araç kullanmak için ancak hak kazanıyoruz. Kimse eş olmayı anasının karnında öğrenip dünyaya gelmiyor. Evlilik ilişkileri üzerine de pek ala bilgilerimizi artırabilir, destek eğitimler alabiliriz.
Eşinle birlikte ‘inter personal terapi=çift terapisi’ alanında sertifikasyon sahibi bir psikologdan yüz yüze destek almanız sizi; şimdiki durumunuzdan daha iyi yerlere getirecektir.
Eşin uzman desteğini hiçbir şekilde kabul etmezse sosyal güvencenin geçeceği kurumları araştırıp bir başına destek alabilirsin. İletişim becerilerini güçlendirip eşini sürece daha sonradan katabilirsin.
Ben çift terapisti değilim. Nişanlılık evlilik gibi konuların uzmanı değilim. Psikologum ve cinsel sağlık uzmanıyım. Haddimi aşıp uzmanı olmadığım bir konuda seni yönlendirmeye çalıştım.
Sevgiler,
Sayın Selçuk ÇELİK cevabı ile birlikte aşağıdaki makalelerini de okumanızı önerdi.
Kadınların Korkulu Rüyası Vajinismus