28 yaşında çalışan bir bayanım. 2 evlilik yaptım. İlk eşimle evliliğimle çok sorun yaşadım, şiddet gördüm, geçinemedim, mutlu edemedi beni, ben de onu. Ayrıldık. Tabi dul yaşamak kolay olmadı, hep bunalımlı geçti. Şimdi evliyim ve mutluyum eşimden yana. Ama hasta olduğumu düşünüyorum. Birkaç kez intihar durumum oldu ilk evliliğimde ve hiçbir şeyden mutlu olamıyorum, hayattan, işimden. Konuşkan biri değilim, içime kapanık, utangaç, sessiz ve çok iyi niyetliyim her şeye. Duygusalım aşırı. Şuan çalıştığım yeri sevmiyorum, sanki orda her gün ölüyorum, çalıştığım yerdeki insanları sevmiyorum ya da samimi bulmuyorum, sanki hep benim arkamdan konuşuyorlar. Kendilerini çok beğenmiş tipler, hep başkalarının arkasından konuşuyorlar. Artık saplantı oldu bu durum bende, bir işi yaparken utanıyorum, ellerim titriyor, herkes bana beceriksiz gözüyle bakıyor. Onlarla rahat olamıyorum, ısınamadım, çok mutsuzum. Çok geriliyorum. Kötü şeyler yapmaktan korkuyorum, sorun çıkarmaktan, biriyle tartışmaktan. Sinirlenince gözüm dört dönüyor, hiçbir şey görmüyor, çok deli olabiliyorum. Ama normalde sakin, sessiz görünen biriyim. Hep olayları içimde yaşıyorum. Hiç kimseye anlatamıyorum. Her şeyden hoşnutsuzum, hayatım boyunca hep böyle oldu. Ve zora gelemiyorum. Zorlamaya gelemiyorum. Ne yapmam gerek? Kişilik bozukluğu mu var bende? Çok karmaşık duygu durumlarına kapılıyorum, bir iyiyim bir kötü.