Merhabalar ergenlik dönemindeki oğlumun sorunları için sürekli araştırıyorum. Sitenizi de bu araştırma esnasında buldum. Bana vereceğiniz küçük bir bilgi bile çok değerli. Aslında denizler kadar doluyum ama kısaca sorunumu anlatmak istiyorum.2001 doğumlu oğlum benim ilk, eşimin 2. çocuğu. Oğlum küçüklüğünden beri çok efendi çok akıllı bir çocuk. Ben çocuğuma daima çok anlayışlı sevgiyle eğiten bir anne olmama rağmen eşimin eski eşiyle olan sorunları yüzünden yaşanan gerginliklerin bazılarına oğlumunda şahit olmasına engel olamadım. Eşim çok fedakâr bir baba olmasına rağmen sert mizacı oğlum tarafından hiçbir zaman kabul görmüyor. Asıl konu bundan 1,5_2 ay önce oğlumun mutsuzluğu nu ve hırçınlığını gözlemlediğim için neyin var lütfen paylaş benimle diye ısrarlarım sonucu oğlum ağlayarak anne ben yazdan beri erkeklerden hoşlandığımı farkettim. Hormonlarımla alakalı olabilir lütfen beni tedavi ettir dedi. Yaşadığı m şoka rağmen ona sakin olmasını önemli olanın onun sağlığı olduğunu ve her şeyin düzeleceğini anlatmaya çalıştım ve üniversite ergen psikiyatrisi bölümüne götürdüm. Bana orada bunun hormonlarla alakalı olduğunu bunun ailenin desteğiyle aşılabileceğini ve kız arkadaş konusunda yüreklendirmem gerektiğini söylüyorlar. Hakikaten sevgili edinmek istiyor fakat cesaret edemiyor. Ben hoşlandığı biriyle duygusal bişeyler yaşamasının ruh sağlığına iyi geleceğini söylüyorum ama çok baskı yapmakta istemiyorum. Fakat gözlemlediğim kadarıyla flört etme cesareti yok, kendine güvenmiyor. Geçen gün bana gerçekten gay olsam bu kadar dert etmem gibi bir şey söyledi. Bu durumda benden ziyade oğlum ne yapmalı bir fikir verebilirseniz çok mutlu olurum. Gerçekten yardıma ihtiyacım var. Kafasındaki bu karmaşa oğlumu çok üzüyor. Okul başarısını çok etkiliyor. Bu arada dün akşam ölmek istiyorum ama siz üzüleceksiniz diye cesaret edemiyorum dedi. Çok korkuyorum. Eşime şu anda anlatmam doğru olmaz diye düşünüyorum.
Hormonal problem ise zaten tıbbi olarak büyük oranda çözülebilir. ama daha çok psikolojik ise onun için psikoterapi almanız önerilir. Ancak bir çok Ergen'in böyle endişelere kapildigini unutmamak gerekir. Sizin çocuğununuz bu endişeyi çok fazla hissetmis ve problem haline donusturmus olabilir. gerçekten gayet olsam gam yemem cümlesi bana biraz aslında cinsel karmaşa yaşamasa da böyle hislerini korkuyla karşılamıs olmasi söz konusu olabilir. Ancak tüm bunların değerlendirilmesi için bir klinik psikologdan yardım alabilirsiniz. Istanbulda olsaydiniz konuyla ilgili yardimci olmaya calisirdim. Sağlıcakla kalın.