Hocam bn kndimi bulundgm yerden soyutlayarak konuşuyorum. Konuştuğum kişilerin gerçek olmadığını biliyorum yani bu kişiler gerçek hayatta var ama bnm yanimda olmasalarda yanımdaymis gibi konuşuyorum guluyorum sonrada hayal ettiğim kişilerin yerine cvp veriyorum. Drama gibi. Bu kişiler özlem duyduğum kişilerde deil ztn sık sık görüştüğüm kisiler. 21 yaşındayım ortaokuldan beri bu şekildeyim. Bu bir hastalık mı? Anormal mı ?
- vücudun kendi organlarını tanımaması ve reddetmesi
- kendi düşüncelerimi yenemiyorum
- Büyük insan gibi konuşmak
- Bebeğim kendine zarar veriyor
- Kendi kendine oluşan çürükler
- Kendine güvenmeme ve heyecanlı olma
- Kendine zarar verme
- Kendi kendine konuşma
- Uyku ve konuşmak
- İşitme engelliler kendi sesini duyabilir mi?
- Telefon ön kamerasıyla kendi yüz hareketlerim
- Kendi içimde yaşadığım duygu bozukluğunu nasıl aşabilirim
- Titreme ve Bayılma ondan sonra uzun süre uyumak ve ondan sonra kendine gelmek
- Kendi kendine korku oluşması
- Bobrek tasi 5mm kendi kendiligine dusermi umreye gitmeme engel mi
Siz bir Doktor musunuz?
