"7 Yaşımda babam bizi terk ettiği için piskatri ile tanıştım, o dönemlerdede bazı ilaçlar kullanmıştım ve her hafta düzenli aralıklarla tedavilerim devam ediyordu, daha sonra maddi nedenler ile tedavimi devam ettiremedik. Lisede 1 yıl boyunca tekrardan gittim sonra oda yarım kaldı. Şuan 22 yaşındayım, 2 sene içinde 50 kg dan fazla kilo aldım. Önceden inanılmaz sosyal bir kız iken şimdi evden dışarı çıkmıyorum, tek yaptığım uyumak uyumasam bile yataktan çıkmak istemiyorum sürekli müzik dinliyorum. Sanırım duygularımı ve vicdanımı yitiriyorum. Hiçbirşeye üzülemiyorum inanılmaz vurdum duymaz oldum, annem karşımda ağlarken tek yaptığım ukalaca cevaplar vermek, kendime ait bir hayatım yok. Annemin beni kendine benzetme çabalarından kurtulmaya çabalıyorum. Geçen hafta başka bir şehre gittim evden kaçtım yani ama buda çağre olmadı, hayatta hiçbirşeye sahip değilim. Evin tüm sorumluluğu bana ait. Kazandığım paradan hiçbir hakka sahip değilim, ağlayamıyorum, hiçbir tepki veremiyorum hiçbirşeye, çok mat çok donuk. Konuşmak istemiyorum hatta bir insan sureti görmeye tahammülüm yok, hayattan hiçbir beklentim yok şuan, öfkemi kontrol edemiyorum. Kontrolsüz bir gücüm var, kendimi seviyorum bu yüzden ölmeyi hiç düşünmedim ama annemin ölmesini istedim açıkçası. Korkuyorum kendime değil ama çevreme zarar vermekten. Bu içinde bulunduğum şey nedir? Bana tavsiyelerinizi bekliyorum, teşekküler...."
5 Cevap
0 Yorum