Ben 20 yaşında bir genç kızım ve ruhsal olarak enkazın içindeyim. Lütfen bana yardım edin bir çok psikolojik problemle karşı karşıyayım. Öncelikle iç konuşmamdan başlamak istiyorum kendimi bildim bileli, 7/24 içimden konuşuyorum ama sürekli, içimdeki aptal konuşmacıyı susturamıyorum hep benden geri ya da ileri bir zamanda bana birşeyler anlatıyor bu nedenle okulda derslerime, tv izlerken tvye, müzik dinlerken sözlerine, sınavda sorulara hiçbir şekilde şimdiye konsantre olamıyorum. Artık bıktım, düşünmekten başım çatlıyor, uyurken bile bir seyler konuşup düşündüğümü hissediyorum ve rahat uyuyamıyorum sürekli stres içindeyim. Sorunum bununlada bitmiyor maalesef, benim yaklaşık 4 senedir bir takıntım var, bunun bir hastalık olduğunu bu yaz internette yaptığım araştırmayla farkettim ve bunu kabullenip psikiyatriste gittim, benim cinsel takıntım var, yıllar öncesinde tvde müstehcen sahne içeren film tarzında birşey izlemiştim ve daha sonra arkadaşımla yaptığım konuşmada bu gibi şeyler izleyince akıntın gelirse gusül abdesti almak gerektiğini söyledi, sanırım benim takıntımın böylece başladı ve bu nedenle yıllardır evde, sokakta, sinemada, konserde, namazda…nerdeyse hiçbir yerde huzurum yok, sürekli aklıma cinsel düşünceler geliyor karşımdakilerin benden ya da benim onlardan etkileneceğimi zannedip akıntımın geleceğini düşünüyorum, kendimi sıkmaktan sırtımın sağ tarafında ağrılarım oluşuyor ayrıca elimde vücudumda sızlıma oluyor, fiziksel ve ruhsal olarak acı çekiyorum ne kitap okuyabiliyorum ne de film izleyebiliyorum çünkü onlarda cinsel içerikli şeyler içeriyor ve böylece benim akıntım geliyor ve suçluluk duygusundan kurtulamıyorum. Bu yaz ingilizcemi geliştirmek için girdiğim bir sitede tanımadığım erkeklerle yazıştığım sırada akıntım geldi ve konuştuğum kişilerin ne resminden ne de kariyerinden etkilendiğim halde; bu konuşmaların içeriğinde kesinlikle cinsellik içeren şeyler yok sadece ingilizcemizi geliştiren kültürel ve güncel konulardan bahsediyorduk ama benim bu konuşmalar sırasında bile akıntım geliyordu. Kendimi çok suçlu hissediyorum. Listemdeki erkekleri tek tek siliyorum ve artık onlarla konuşmamaya çalışıyorum, en yakınlarımdan bile çekiniyorum çok kötüyüm. Gusül abdesti almaktan aşındım artık, ben inançlı namaz kılan bir insanım sürekli akıntım geldiğini düşünüp şüpheye kapılıyorum namazlarımı terketmek zorunda kalıyorum. Daha önceden gittiğim psikiyatrist benim abdest almama ve dinsel tarafıma takılıp beni kendi tuhaf düşüncelerine maruz bıraktı, lütfen benim inancımı sorgulamayın, bence sorun orda olmamalı. Yaklaşık 3,5 aydır ilaç kullanıyorum ama pek bir faydasını görmedim beni miskinleştirip uyutmaktan başka bir işe yaramıyor. Lütfen bana yardımcı olun bu sorunun sadece bende olduğunu düşünüp kendimden nefret etmeye başladım kafayı yemek üzereyim. Sıkıntı içindeyim içim daralıyor bana yardım edin.