Merhaba. Benim yaşadığım sıkıntı, hayatımı resmen kabusa çeviriyor. Çok araştırdım ancak bunun tam olarak ne olduğunu bulamadım. Yaklaşık 2 yıldır yaşadığım bir sorun var. Bu sorunun adı sevdiklerimi kaybetme, onların öleceğini düşünme ve her an kötü bir haber alacakmışım düşüncesi. Bu korku beni mahvediyor. Hayatım kabusa döndü. Sanki kötü bir şey olacakmış gibi geliyor. Bir de bu sorunun boyutları var. Mesela sanki mutsuz insanların olduğu bir ortama girdiğimde bu korkular daha da çabuk gerçekleşecekmiş gibi geliyor. Sürekli böyle bir olay olduğunda ne yapacağımı düşünüyorum. Hatta kendi kafamda intihar senaryoları kuruyorum. Tüm bunların saçma olduğunu biliyorum ama böyle düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum. Evliyim ve şu an hamileyim. Eşimi çok seviyorum. Örneğin ona bir şey olacakmış gibi düşünüyorum hep ve bu korku beni yiyip bitiriyor. Artık bunları düşünmekten hayattan zevk alamaz hale geldim. Geçmişe baktığımda bu sorunun kaynağını da bulamıyorum. Böyle bir şey yaşamadım, yani sevdiğim birini kaybetmedim daha önce. Buna kaynak olacak bir şey yaşadığımı düşünmüyorum. Mutlaka bir kaynağı vardır. Ama ne olduğunu bilmiyorum. Daha önce psikiyatriste gittim. Ancak bir şey değişmedi. Şu an gitsem de bir şey olmaz sanırım. Çünkü hamile olduğum için ilaç da kullanamam. Bu arada 27 yaşındayım. Malatya'da yaşıyorum. Son derece sosyal bir hayatım var. Gazetecilik mezunuyum. Son derece mutlu olduğum bir yaşamım var. Ama bu sorun her şeyi mahvediyor. Acaba mutlu olmaktan mı korkuyorum?
Acaba hipnoz vb. bir yöntemle bu sorundan tamamen kurtulabilir miyim? Maddi kısmı sorun değil. Yeter ki bu sorundan kurtulayım. Bir de ilaçla tedavi tam olarak sağlanabiliyor mu? Lütfen bana bir yol gösterin.
Şimdiden cevabınız için teşekkür ederim.
merhaba, belırttıgınız gıbı sorunun mutlaka bır kaynagı var ve bunu ancak psikoterapi ile ortrdan kaldırabılırsınız. terapist ıle gorusmenızde fayda var. iyi gunler
aynı duyguları yasıyorum son ıkı gun oldu bu dun gece uyuyamadım bende cocuklarımı kaybetmekten korkuyorum ama hayatım su an bombos ıs yok ask yok etken budur dıye dusunuyorum lutfen bana terapi alın demeyin sadece sizden duyacagım ıkı cumlede benı rahatlatacak