OKULA YENİ BAŞLAYAN BİR ÇOCUKLA ÇALIŞIRKEN DİKKAT EDİLMESİ GEREKENLER

A)Eğitim Ortamın ve Eğitmenin Davranışları Açısından

İlk tanışma ve ilk çalışma çok önemlidir. Bunun sebebi ise; yeni bir ortam ve yeni bir insan olarak eğitmen çocukta korku, panik, endişe ve merak duyguları uyandırır.

Çocukla tanışma aşağıda yapılmalı, öğretmen adını söyleyerek kendini tanıtmalı ve çocuğun adını öğrenmelidir. Sıcak ses tonu ve güler yüz çok önemlidir.

Çocuk ağlıyor ve yukarı çıkmak istemiyorsa oyunlarla ikna edilerek, kucaklanarak veya ailesi ile çıkartılmalıdır. Çocuk küçükse, annesinin yakınlığını ve sıcaklığını sağlamak için, kucağa alınmalı, öpülüp okşanarak yatıştırılmaya çalışılmalıdır. Hırçınlık, bağırıp çağırma, vurma gibi saldırgan davranışlarına hoşgörü ve anlayışla yaklaşılmalıdır. Saldırgan davranışları fiziksel olarak engellenmeli, ancak cezalandırılmamalıdır.

Çocuğun odadan çıkma isteği, elinden tutulup okulu gezdirerek giderilmeli, ancak sınırlandırılmaya çalışılmalıdır. Çocuk çevresini tanıyarak korkulacak bir şey olmadığını görebilmelidir.

Ağlama hiç kesilmeden, kriz haline dönüşerek sürüyorsa, ders bir saat dolmadan ilk zamanlarda kısa tutulmalıdır.

Çocuğun sınıf içinde merak ettiği materyalleri eline almasına, incelemesine olanak verilmelidir.

Çevresine karşı çok ilgili değilse, ortamdaki çekici ve bol çeşitli oyuncaklarla dikkati çekilmelidir.

Çocuğun isteklerine değer verilmeli, seçim yapma hakkı tanınmalıdır.

Yapabildiği her beceri fark edilmeli, ödüllendirilerek pekiştirilmelidir.

Yapamadıklarını başarısızlık olarak algılamaması için, etkinliği tamamlamasına (fiziksel, işaretsel veya sözel) destek olunmalıdır.

Genel olarak olumsuz özellikleri değil, olumlu özellikleri vurgulanmalıdır.

Dikkat süresi kısa, dikkati çok dağınık ve etkinliğe yoğunlaşma problemi olan çocuklarda, malzeme dolabının kapağı kapatılmalı, kullanılacak malzeme ortaya çıkarılmalıdır. Dikkati dağıtıcı, görsel uyarıcılar olabildiğince azaltılıp çalışma mekânı sade tutulmalıdır.

Kısa cümlelerle ve tane tane konuşulmalıdır.

Monoton bir ses tonu, çocuğun dikkatini çekmek ve sürdürmek için etkili değildir. Konuşma, şarkı söyleme, oyun vb. çeşitli etkinliklerde ses tonu, vurgular yapılan etkinliğin niteliğine göre ayarlanmalıdır. Örneğin: eğlenceli bir şarkı mekanik, ruhsuz bir sesle, tonla söylenmemelidir.

Çocukla karşılıklı(yüz yüze) olarak oturulmalıdır. Masada veya yerde çalışırken göz hizasına gelecek şekilde otura yüksekliği ayarlanmalıdır.

Olumsuz uygun olmayan davranışların düzeltilmesinde “ceza” uygulanmamalı, bunun yerine

*görmezlikten gelme

*time out

*olumlu davranışın pekiştirilip, olumsuzun ödüllendirilmemesi tercih edilmelidir.

B) Çocuğun Yaşı Daha Önce Eğitim Alıp Almadığı Dikkate Alınmalıdır.

Çocuğun yaşı küçükse fiziksel yardım ve somut ödül daha çok kullanılmalıdır.model olma,kısa,net ve açık konuşmaya özen gösterilmelidir.soyut ifadeler ve kavramsal dilden kaçınılmalıdır.

İlk defa eğitim alıyorsa; çalışma alışkanlığı, çalışma disiplini geliştirmek önemlidir. Bunun için sınıfta öğretmenin otoritesinin (yönlendiriciliğinin) kurulabilmesi için, ilk günden itibaren tutarlı ve kararlı davranılmalıdır. Sert olmadan, çocuğun istek ve duyguları da dikkate alınarak “sınıfta belirleyici kişinin öğretmen olduğu” mesajı çocuğa verilmelidir.

Uyumsuz davranışların kaydedilmesinde

a)uyumsu davranışın görülme sıklığı

b)uyumsuz davranışın görülme ortamı ve yeri

c)uyumsuz davranışın görülme durumu(neden önce ve sonra oluştuğu)

d)uyumsuz davranışın süresi önemlidir. İlk derslerdeki bu kayıt, daha sonraki çalışmaların etkisini değerlendirilmesinde önemlidir.